Ένα μάθημα που διδάχθηκα κατά την παιδική μου ηλικία ήταν η αξία της εργασίας..

Η εργασία προσφέρει πολλά οφέλη στον άνθρωπο, ηθικά και υλικά. Οι γονείς μου, πατέρας, μητέρα και νονός, διακατέχονταν πάντοτε από ένα άγχος. Μήπως το μοναχοπαίδι της οικογένειας, που ήρθε ουρανοκατέβατο με εντολή Θεού και έζησε με εντολή Αγίου, τους προκύψει κακομαθημένο.. Κάτω από αυτό το φόβο επιδόθηκαν σε μια σειρά από εκπαιδευτικές δράσεις, ώστε να αντιληφθώ ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται. Τα αγαθά που αποκτάει ο άνθρωπος έρχονται κατόπιν εργασίας και αποτελεσμάτων. 

Οξύμωρη διαπαιδαγώγηση για την εποχή. Συνήθως τα παιδιά τα έχουν όλα χαλί στρωμένο και πάλι είναι αχάριστα. Με το πρώτο παράπονο, όλοι τρέχουν να τα ευχαριστήσουν. Το αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι η δημιουργία χαρακτηριστικών ναρκισσισμού, τεμπελιάς, κουτοπονηριάς, τυχοδιωκτισμού, ζήλιας, και όλων των συναφών, που οδηγούν τον άνθρωπο σε ψυχολογικά προβλήματα. 

Μέχρι σήμερα που έγινα 43 ετών, ακόμη μέσα στα αυτιά μου ηχεί η φωνή των γονιών μου άσε τους άλλους να μιλάνε, εσύ μη μιλάς και δούλευε. Αυτό ήταν ένα υγιές μάθημα, που δεν αφορούσε μόνο τα μαθήματα του σχολείου. Αφορούσε μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Από τα πολλά μαθήματα, όταν τελικά έφτασα 4η δημοτικού τους είπα  Μην ασχολείστε μαζί μου. Ξέρω τι πρέπει να κάνω. Έκτοτε διάβαζα πάντοτε μόνη μου. Μια χρονιά στο λύκειο πήγα σε ένα φροντιστήριο, για να καταλήξω πως έχασα το χρόνο μου, που εκείνη την περίοδο ήταν πολύτιμος, γιατί ταυτόχρονα με το σχολείο εργαζόμουν πολύ σκληρά..

Ένα ακόμα μάθημα της παιδικής ηλικίας είχε σχέση με την αξία του χρήματος. Όταν παιδί πήγαινα στο μαγαζί του πατέρα μου για χαρτζιλίκι, έλεγε Άντζυ, σκούπα. φαράσι και γυαλιστικό για τα έπιπλα. Κατόπιν εισέπραττα το χαρτζιλίκι. Μετά απο μια-δυο ημέρες ερχόταν μόνος του, με πολλή αγάπη, με σοκολάτα Ίον Αμυγδάλου και γενναιόδωρο χαρτζιλίκι.. Εγώ όμως ήδη γνώριζα πως βγαίνει ένα χιλιάρικο και σεβόμουν τα παραπάνω που μου έδινε.

Παρατηρώ όμως πως δεν συμβαίνει αυτό σε όλους τους ανθρώπους. Ορισμένοι νομίζουν ότι βροντοχτυπώντας τις χάντρες γίνονται αποτελεσματικοί. Παρατηρώ  ότι ορισμένοι καταφεύγουν σε λύσεις προχειρότητας, σε έτοιμες κόπιες και αγορά αποτελεσμάτων, και σε άλλες χαμηλοτάτου επιπέδου λύσεις, ώστε να αποφύγουν την εργασία και τον κόπο. Παράλληλα πλασάρονται ως ξύπνιοι και επιτυχημένοι.  Βεβαίως ο κάθε άνθρωπος είναι κύριος των επιλογών του. Όμως με αυτές τις τακτικές αντί ως άνθρωποι να βελτιώνονται χειροτερεύουν.

Ένα παράδειγμα είναι οι σπουδές. Για ποιο λόγο σπουδάζει ένας άνθρωπος; Για να πάρει ένα χαρτί να μοστράρεται για επιστήμονας ή για να κατακτήσει τη γνώση και να τη χρησιμοποιήσει ως εφόδιο στη ζωή του;  Ακόμα και να το πάρεις το χαρτί με πλάγιους τρόπους πως θα σταθείς στις απαιτήσεις της ζωής;  Όταν θα πρέπει να μιλήσεις ή να γράψεις, θα τα καταφέρεις ή θα τρέμεις σαν το ψάρι μην φανεί η ανεπάρκειά σου; . Και μην νομίζεις πως η ζωή δεν έχει ανατροπές. Τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή, εκτός από αυτό που κουβαλάει ο άνθρωπος μέσα στην ψυχή του. Αλλά ακόμα και αυτό ο Θεός μπορεί να σου το πάρει.

Έπειτα η αγάπη για τη δημιουργία και την εργασία είναι και θέμα ψυχολογίας. Αυτός που φέρνει αποτελέσματα μόνος του, αναπτύσσει καλή σχέση με τον εαυτό του, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση . Στη στατιστική επιστήμη και σε ελεύθερη ερμηνεία θα έλεγα πως έχει θετική γραμμική συσχέτιση με τον εαυτό του. Και ένας άνθρωπος που έχει θετική σχέση με τον εαυτό του, δεν κουβαλάει ούτε κόμπλεξ, ούτε ανασφάλειες, ούτε απωθημένα, ούτε ζήλιες, ούτε ναρκισσιστικές τάσεις. Συνήθως είναι απλός και ταπεινός.. 

Αυτός όμως που ψάχνει πως θα αποφύγει τις ευθύνες του, γιατί είναι τεμπέλης και κουτοπόνηρος, που ψάχνει πως θα καταθέσει έτοιμα αποτελέσματα, είναι σίγουρο πως δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του. Με όρους στατιστικής επιστήμης, αυτός ο άνθρωπος έχει αρνητική γραμμική συσχέτιση. Όσο και να πλασάρεται για σπουδαίος, το έμπειρο μάτι δε γελιέται και έχει ικανότητα αξιολόγησης της αλήθειας. Έπειτα είναι και θέμα πρακτικό. Εαν του ανατεθεί μια δουλειά, για την οποία πλασαρίστηκε για άριστος, θα μπορέσει να την διεκπεραιώσει; 

Ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο πρέπει να αποδείξεις πως είσαι άξιος ανταμοιβής είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Και για να το πετύχεις αυτό θα πρέπει να εργάζεσαι και να παράγεις απτά αποτελέσματα και όχι φούμαρα, μεταξωτές κορδέλες, φρου-φρου και αρώματα. Και κατά τη διάρκεια της εργασίας προτείνω το τραγούδι το πλαστό το πασαπόρτι με τη φωνή της φίλης μας Ελένης Ροδά. (..δε λέω είναι χρήσιμα και οι κορδέλες και τα αρώματα αλλά για άλλες ώρες!)

Κάποτε κάθε καλοκαίρι συνήθως τέλος Αυγούστου, κατόπιν σκληρής δουλειάς, απολαμβάναμε διακοπές σε πολυτελή resort, παρουσία του Μέγα Δασκάλου της Ιδιωτικής Ασφάλισης και καλεσμένων του από τη διεθνή αγορά. Βεβαίως το πρόγραμμα περιλάμβανε εκπαίδευση και ομιλίες, από τις 9 το πρωί μέχρι το απόγευμα, επί καθημερινής βάσεως. Που κουράγιο για βόλτες.. Ακόμα ηχεί η φωνή του μέσα στα αυτιά μου, όταν έβγαινε γνήσιος και επιβλητικός στο μικρόφωνο και έλεγε Το μυστικό της επιτυχίας είναι ένα..δουλειά δουλειά δουλειά..

Βεβαίως ο άνθρωπος οφείλει να κρατάει ισορροπίες στη ζωή του και να αποφεύγει τις επιβλαβείς υπερβολές. Η δουλειά κάνει καλό, σε κρατάει σε νεότητα και εγρήγορση αλλά θέλει και ένα συνετό χειρισμό για να μην καταπονηθεί ο οργανισμός. Ωστόσο όμως όταν υπάρχει μια δουλειά σε εξέλιξη, ο άνθρωπος οφείλει να διεκπεραιώνει με ωριμότητα και συνέπεια. Κατόπιν θα αμειφθεί και ηθικά και υλικά. Οι πωλήσεις είναι μια σκληρή δουλειά. Ο πωλητής για να βγάλει μεροκάματο εκπαιδεύεται σε πειθαρχία, επιμονή, αντιρρήσεις, υπομονή, ευελιξία, διαπραγμάτευση, προσαρμοστικότητα, εφευρετικότητα, πρακτικότητα, αδιάκοπη εργασία και προσήλωση στο στόχο. Διότι μόνο όταν κατακτήσει το στόχο, θα λάβει αμοιβή. Αλλά ακόμα και τότε, δεν θα πρέπει ούτε τον σπουδαίο να παριστάνει, ούτε να επαναπαυθεί... 

Απλότητα, ταπεινότητα και δουλειά, δουλειά, δουλειά.. Και αυτό είναι ένα ακόμα μάθημα ζωής. 

Το πλαστό το πασαπόρτι, απο τους μέγιστους Μάνο Λοίζο και Λευτέρη Παπαδόπουλο, είναι αφιερωμένο στους ανθρώπους που διδάχθηκαν πως τα αγαθά κόποις κτώνται.  Διότι υπάρχει και η άλλη παροιμία σχετικά με τα ανεμομαζώματα... 

Καλή δουλειά, δουλειά, δουλειά..

© Αγγελική Γ.Πιτσόλη

Γυναίκα, Αριστούχος Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Επιστήμονας Επικοινωνίας, Ιδιωτικής Ασφάλισης και Πολιτισμού

5 Ιουνίου 2022