Η θεραπευτική δύναμη της χαράς 

Η πύλη της ελληνικής γλώσσας, www.greek-language.gr, για τη λέξη χαρά δίνει τη σημασία δυνατό, ευχάριστο συναίσθημα που το δημιουργεί η ικανοποίηση επιθυμιών, στόχων ή η προσδοκία για την ικανοποίησή τους.

 

Στη σκληρή καθημερινότητα είναι αδύνατο ο άνθρωπος να αισθάνεται συνεχώς χαρά, επειδή υπάρχουν δυσκολίες, απογοητεύσεις, προβλήματα, αρρώστιες και ψευτιά. Απο την άλλη μεριά εαν ο άνθρωπος αισθάνεται χαρούμενος είναι και θέμα προσωπικής επιλογής. Υπάρχουν άνθρωποι που παρά τα όσα δυσάρεστα βιώνουν, επιλέγουν να αισθάνονται ικανοποίηση και χαρά, γιατί γνωρίζουν πως και τα δυσάρεστα έχουν οφέλη για τη ζωή τους. 


Χαρά μπορεί να εισπράττει ο άνθρωπος ακόμα και μέσα απο την λήψη σκληρών αποφάσεων, που όμως αποτελούν μονόδρομο για την επιβίωσή του. Υπάρχουν και οι ανέλπιστες χαρές. Αυτές οι εκπλήξεις της ζωής που φέρνουν δάκρυα χαράς. Βεβαίως είναι λίγες και σπάνιες όμως συμβαίνουν. Ακόμα χαρά μπορεί να αισθάνεται ένας άνθρωπος δια μέσου της χαράς που αισθάνεται κάποιος άλλος άνθρωπος. Αυτό όμως προϋποθέτει ο πρώτος να είναι άνθρωπος με καλή ψυχή..

 

Έπειτα βλέπεις έναν άνθρωπο χαρούμενο αλλά δεν ξέρεις πόση προσπάθεια καταβάλει καθημερινά.. Αρκετοί άνθρωποι ενώ δείχνουν χαρούμενοι μέσα στην ψυχή τους κρύβουν μεγάλη στεναχώρια. Καμουφλάρουν τη θλίψη με χαμόγελο, φαίνονται ευχάριστοι, κάνουν αστεία ή γίνονται ακόμα και κωμικοί, προκαλώντας χαρά σε άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι ένα είδος θεραπείας για τους ίδιους. Είναι γνωστό ότι οι μεγαλύτεροι κωμικοί ηθοποιοί έκρυβαν μέσα τους μεγάλη θλίψη. Δίνοντας όμως τον καλύτερο εαυτό τους στη σκηνή και βλέποντας το κοινό να χαίρεται, αισθάνονταν και οι ίδιοι έστω και για λίγο θεραπεία.. 

 

Υπάρχει και η χαρά που επιβάλλει ο γιατρός ως υποχρεωτική θεραπευτική αγωγή. Εαν θέλεις να ζήσεις και να έχεις καλά γεράματα, θα πρέπει να είσαι χαρούμενος, θα απορρίπτεις τους ανθρώπους που σου προξενούν δυσάρεστα συναισθήματα και θλίψη, θα φροντίζεις την πνευματική και τη σωματική σου υγεία, θα επιλέγεις πάντα μόνο αυτά που σε κάνουν χαρούμενο, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω πως στέκεσαι μπροστά μου..Και ο άνθρωπος κάθεται και κοιτάει τον γιατρό, προσπαθώντας να πιστέψει αυτά που ακούει σε μέση ηλικία. Συνεπικουρεί και ο πνευματικός. Επιστήμη και θρησκεία σε πλήρη ταύτιση απόψεων..

 

Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είναι με τίποτα ευχαριστημένοι και γκρινιάζουν συνέχεια. Ως εκ τούτου προξενούν θλίψη στον εαυτό τους αλλά και στους ανθρώπους γύρω τους. Από τη γκρίνια και τη θλίψη γεννιούνται και αρρώστιες, σωματικές και ψυχικές, τόσο στον ίδιο όσο και στους οικείους του, που άλλες γιατρεύονται, άλλες σημαδεύουν και άλλες προκαλούν ακόμα και το θάνατο. 

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι λησμονούν πως η ζωή είναι μικρή και έχει ανατροπές. Εγκλωβίζονται μέσα σε δυσάρεστες καταστάσεις, προσωπικές και επαγγελματικές, βασανίζονται κυριολεκτικά και μεταφορικά, προκαλούν βλάβες στον εαυτό τους, ανέχονται τη θλίψη, ανέχονται την υποτίμηση, ανέχονται ανάρμοστες συμπεριφορές και στο τέλος καταρρέουν αντί από την πρώτη στιγμή να απαντήσουν ένα όχι, ή ένα στοπ ή ακόμα ένα άντε αγαπήσου σε ελεύθερη μετάφραση και να επιλέξουν την υγεία και τη χαρά στη ζωή τους. 

 

Περνάει η ζωή και χάνεται και οι άνθρωποι προτιμούν τον εγωισμό τους παρά την αγάπη και τη χαρά. Και τι απομείνει στο τέλος;  Με βεβαιότητα σου λέω πως στο τέλος απομένει μόνο μια ψυχή με επιβαρυμένο ιστορικό και ένα λευκό μάρμαρο με χαλίκια, για να απορροφούν το βρόχινο νερό και να φέρουν αποτελέσματα στην τριετία. Εκτός εαν έχει προβλέψει ο άνθρωπος μόνιμη κατοικία εν τόπω χλοερώ και δεν χρειαστεί η επιτόπια εξέταση των αποτελεσμάτων.

 

Αναζητώντας έμπνευση στο youtube για να γράψω, άκουσα το τραγούδι Σαν με κοιτάς, το οποίο γράφτηκε το 1971 από τον Αλέξη Αλεξόπουλο και το Γιάννη Σπανό και βραβεύτηκε μαζί με τα υπόλοιπα τραγούδια της ταινίας Εκείνο το καλοκαίρι στο 12ο  Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στην ίδια ταινία ακούστηκαν πολλά και ωραία τραγούδια όπως το Ένα καλοκαίρι, Στα κύματα (εαν με αγαπάς) και άλλα.  


Αναρωτήθηκα τι κατάλαβε ο Λάκης Κομνηνός που ζούσε μακριά απο την Έλενα Ναθαναήλ.. Στερήθηκαν και οι δύο την αγάπη και τη χαρά. Όταν πια κατάφεραν να παραμερίσουν τον εγωισμό τους και να παραδεχτούν την αγάπη και τον έρωτα που ένιωθαν ο ένας για τον άλλο, τότε η χαρά κράτησε για λίγο, γιατί ποτέ κανείς δε γνωρίζει πότε είναι το τέλος..


Ο εγωισμός προκαλεί θλίψη και αποξένωση σε όλες τις σχέσεις της ζωής, συντροφικές, συζυγικές, συγγενικές, φιλικές και επαγγελματικές. Η θλίψη όμως αναγράφεται ρητά στις αντενδείξεις και για λόγους υγείας, επιβάλλεται η διακοπή της..


Μόνο η χαρά έχει θεραπευτική δύναμη.. Ακόμα και κόντρα στις πιθανότητες, επιλέξτε την.. Είναι θέμα ζωής..



© Αγγελική Γ.Πιτσόλη

Γυναίκα, Αριστούχος Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Επιστήμονας Επικοινωνίας, Ιδιωτικής Ασφάλισης και Πολιτισμού


24 Ιουνίου 2022