Αγαπησέ με αγάπησέ με αγάπησέ με σήμερα.. Έγραψε ο μέγιστος Λευτέρης Παπαδόπουλος και μελοποίησε ο Χρήστος Νικολόπουλος, για να τραγουδάμε όλοι εμείς απο το 1988 μέχρι σήμερα και να φιλοσοφούμε περί του τι είναι τελικά η αγάπη..

Ένα παράθυρο ανοιχτό αφήνω στην καρδούλα μου, να βλέπεις φως και να έρχεσαι αγάπη μου κοντά μου, Αγάπησέ με αγάπησέ με αγάπησέ με σήμερα, μες στη ζωή σου σεργιανισέ με βραδιές και απομεσήμερα, Πριν πέσει η νύχτα και κλειστώ μες στη σιωπή καρδούλα μου, πάρε το δρόμο μην αργείς, σε ψάχνουν τα φιλιά μου, Αγάπησέ με αγάπησέ με αγάπησέ με σήμερα, μες στη ζωή σου σεργιανισέ με βραδιές και απομεσήμερα.

Είναι και η ερμηνεία του Γιάννη Πάριου που δεν αφήνει περιθώριο να σκεφτείς κάτι άλλο παρά μια απόλυτη αγάπη. Είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη του να αγαπηθεί, της επαναλαμβάνει την επιθυμία του, να τον αγαπήσει, να τον αγαπήσει και την ημέρα και την νύχτα, να τον αγαπήσει χωρίς όρια. Και για να μην υπάρξει καμία αμφισβήτηση για την επιθυμία αυτή, για να γίνει πλήρως κατανοητό πως επιθυμεί να έρθει να τον συναντήσει και να τον αγαπήσει, αφήνει ένα φως από την καρδιά του. Η νύχτα είναι ανυπόφορη, μέσα στη μοναξιά και τη σιωπή. 

Η Πύλη τη Ελληνικής Γλώσσας για τη λέξη «αγάπη» αναφέρει εκτός των άλλων, 1) ψυχική διάθεση που κυριαρχείται από αισθήματα φιλίας, στοργής, συμπάθειας, τρυφερότητας, αφοσίωσης, 2) ερωτικό συναίσθημα, 3) αγάπη προς το Θεό και το συνάνθρωπο, 4) Tο φιλί της αγάπης, που ανταλλάσσουν οι χριστιανοί ύστερα από την ακολουθία της Aνάστασης. 5) Aγάπες, τα κοινά δείπνα των πρώτων χριστιανών, 6) μεγάλο και έντονο ενδιαφέρον για κτ. που μας προκαλεί ευχαρίστηση

Το ερωτικό συναίσθημα προς έναν άνθρωπο, δεν αναιρεί αισθήματα φιλίας και στοργής. Δυο σύντροφοι μπορούν να έχουν ερωτική σχέση και ταυτόχρονα να μοιράζονται μια βαθιά φιλία. Υπάρχει και η περίπτωση λόγω διάφορων παραγόντων, η ερωτική σχέση να μην μπορεί να συνεχιστεί ή να ολοκληρωθεί, και τότε τα ευγενή συναισθήματα της αγάπης, να οδηγήσουν σε μια στοργική φιλία. Πραγματική φιλία όχι κολοκύθια, κρυφά απωθημένα, ίντριγκες, εγωισμούς, ψέματα, κουτσομπολιά και ανηθικότητες μπροστά στα μάτια του ανθρώπου. IQ-ραδικιού ορισμένοι φίλοι..

Εξάλλου η αγάπη είναι ο θεμέλιος λίθος της πίστης μας. Και όποιος πιστεύει στον Θεό, αγαπάει και σε καμία περίπτωση δεν πράττει ανήθικα. Γιατί η αγάπη μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, δεν αφορά μόνο τους έρωτες, αλλά και όλες τις σχέσεις, συγγενικές, φιλικές, συναδελφικές. Η αγάπη αφορά την αποδοχή του άλλου, τη συγχώρεση του, την ψυχική και πνευματική ειρήνη, που θα του δώσεις και θα τον ζεστάνεις, για να έρθει ακόμα πιο κοντά στην αγάπη.

Ο Απόστολος Παύλος, ο μεγαλοφυής Απόστολος των Εθνών, κατά την αποστολική του πορεία, έλαβε ερωτήματα από την εκκλησία της Κορίνθου για διάφορα γεγονότα που συνέβαιναν μεταξύ των ανθρώπων της κοινότητας, και τότε για να απαντήσει με ποιες αρχές και πως πρέπει οι άνθρωποι να μοιράζονται την καθημερινή τους ζωή, έγραψε τον υπέροχο Ύμνο της Αγάπης Α’ Προς Κορινθίους, Στιχ. 1-13. Παραθέτω ορισμένους από τους στίχους: 

1.Εαν υποτεθεί, ότι έχω τέτοια ικανότητα, ώστε να εννοώ και να μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχολογάει ή κύμβαλο που αλαλάζει χωρίς να αναδίδει κανένα μουσικό φθόγγο

2. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα άγνωστα και απόκρυφα μυστήρια και όλη τη γνώση, που μπορεί να χωρέσει ποτέ ανθρώπινη διάνοια, και εάν έχω την πίστη σε όλη την πληρότητα, ώστε με τη δύναμή της να μετακινώ βουνά, δεν έχω όμως αγάπη δεν είμαι τίποτα

3 Και εάν διαθέσω όλα μου τα υπάρχοντα, δια να αγοράσω ψωμιά και να θρέψω με τα ίδια μου τα χέρια τους πεινώντες και εάν παραδώσω το σώμα μου να καεί εις τη φωτιά, αλλά δεν έχω αγάπη τίποτα δεν ωφελούμαι

4. Η αγάπη δείχνει μεγαλοψυχία και ανεκτικότητα, είναι ευεργετική και εξυπηρετική. Η αγάπη δεν ζηλεύει και δεν φθονεί. Η αγάπη δεν φέρεται με αλαζονεία και  αυθάδεια, δεν υπερηφανεύεται και δεν ξιπάζεται

5. Δεν κάνει ποτέ τίποτε το απρεπές και άκοσμο, δεν ζητάει εγωιστικώς τα δικά της συμφέροντα, δεν εξερεθίζεται εναντίον του άλλου, δεν βάζει ποτέ το κακό εις τον νουν της εναντίον του πλησίον και δεν θέλει να θυμάται το κακό που της έχει κάνει ο άλλος

6. Δεν χαίρει όταν βλέπει να γίνεται κάτι το άδικο και αν ακόμη με αυτό εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της, χαίρει δε όταν βλέπει να επικρατεί η αλήθεια

7.  Σκεπάζει και υποφέρει και δικαιολογεί όλα τα μειονεκτήματα και τα ελαττώματα του πλησίον, διότι δεν θέλει ποτέ τον εξευτελισμό του. Πιστεύει και δέχεται με εμπιστοσύνη κάθε τι καλόν δια τον πλησίον, τούτα πάντα και πάντοτε ελπίζει δια την διόρθωσή των παρεκτρεπομένων. Σε όλα δείχνει υπομονή απέναντι του πλησίον του

8. Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει σταθερά και αιώνια ακόμη και μετά τον θάνατο μας

13. Στην παρούσα ζωή μένουν η πίστη, η ελπίδα, και η αγάπη. Μεγαλύτερα δε από αυτά είναι η αγάπη

Γιατί ο άνθρωπος δεν καταφέρνει να ζει σε ησυχία; Υπάρχει πιο γλυκιά συνθήκη απο την ειρήνη και το χαμόγελο; Μα πως να βρει ησυχία, όταν τρώγεται με τα ρούχα του και με τίποτα δεν ευχαριστιέται; Πόση αχαριστία τυραννάει τον άνθρωπο, ο οποίος τυραννάει τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του και σκορπάει δηλητήριο και καταστροφή; Γιατί δεν είναι ευγνώμων με όσα έχει; Μέχρι πότε θα ζήσει; Μαζί του θα τα πάρει; Έχεις άνθρωπε ακούσει ποτέ, τον ήχο απο το φτυάρι, που παίρνει το πρώτο χώμα και το πετάει πάνω στο φέρετρο, πριν φωνάξουν οι διοργανωτές να περάσουν οι οικείοι για τον καφέ στο κυλικείο; Τράβα μια βόλτα μέχρι το τρίτο κοιμητήριο, και εαν το θεωρείς μπανάλ, τράβα στο πρώτο, να δεις και τη ματαιοδοξία των σκηνικών. Για να μην σου πω, για τον ήχο απο το ξεκούμπωμα του φέρετρου, μετά την τρίτη συνεχόμενη χρονιά της παράστασης. Το έχεις ακούσει; Μήπως έχεις δει και τον πρωταγωνιστή την τρίτη χρονιά, που αύριο μπορεί να είσαι εσύ σε αυτή τη θήκη; Όση οικονομία και να κάνεις άνθρωπε, το κομπόδεμά σου είναι δύο μέτρα.

Πολλές φορές προβληματίστηκα για το θέμα της συγχώρεσης, και συζήτησα με τον πνευματικό μου δάσκαλο και πατέρα, πως μπορεί ο άνθρωπος να καταφέρει να φτάσει την ψυχή του, στο στάδιο να συγχωρέσει όσους του έκαναν κακό και άδικο. Μπορεί ο άνθρωπος με τα γήινα ελαττώματά του, να φτάσει εκεί ψηλά; Ίσως. Μια δοκιμασία πειθαρχίας είναι και αυτό. Εαν το θέλεις πολύ θα το πετύχεις. Και στο ερώτημα εαν είναι αποδεκτό, να απομακρύνεις όσα σε πονούν, μια απάντηση είναι πως ο άνθρωπος οφείλει να προστατεύει την ψυχή του, να συγχωρεί αλλά και να επιλέγει τις κατάλληλες συνθήκες που τον ωφελούν. 

Πόσο δύσκολη η αγάπη στην εποχή μας, φίλες και φίλοι μου. Όχι μόνο η ερωτική αγάπη, αλλά και η συγγενική, η φιλική, η συναδελφική. Όλοι οι άνθρωποι την αναζητούν με λαχτάρα. Και μόλις τη βρουν τη νομίζουν δεδομένη και αδύναμη και την κακοποιούν. Η αγάπη όμως δεν είναι πόνος, δεν είναι θυμός, δεν είναι δικαστήρια, δεν είναι αρπαγή, δεν είναι βία. Η αγάπη δεν επιβάλλεται, δεν είναι καθεστώς, δεν είναι νόμος. Η αγάπη είναι αποδοχή, θεμέλιο, στήριγμα, σεβασμός, δόσιμο, προστασία, ζεστασιά, ελευθερία, αυταπάρνηση, χαμόγελο. 

Η αγάπη δεν καλουπώνεται..

Εξάλλου όταν αγαπάς ως τον ουρανό, ως τα σύννεφα, πως να χωρέσεις αυτή την αγάπη, σε μια μικρή βαλίτσα; Χωράει; 

© Αγγελική Γ. Πιτσόλη 

Γυναίκα, Αριστούχος Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών  

Επιστήμονας Επικοινωνίας, Ιδιωτικής Ασφάλισης και Πολιτισμού

2 Νοεμβρίου 2024